Το ερωτηματολόγιο της ΤΕ Χίου

Συζήτηση γύρω από το ερωτηματολόγιο της ΤΕ ΕΟΚ σήμερα. Απαντήσεις και γνώμες προσωπικές και διερεύνηση των απόψεων των αναγνωστών μας και όποιων δεν εκπροσωπούνται στη ΓΣ των σωματείων.
Θετική βέβαια η πρωτοβουλία της ΤΕ να θέσει τα θέματα που απασχολούν τα μέλη της σε ένα είδος ψηφοφορίας. Για λόγους οικονομίας χώρου θα κάνω μια περίληψη της ερώτησης και δεν θα την αντιγράψω αυτούσια. Το ερωτηματολόγιο υπάρχει στη σελίδα του chiospress και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το κατεβάσει.
1. Ζυγός αριθμός ομάδων (8) στην Α κατηγορία
Η δεύτερη ομάδα της Β κατ. δεν θα βελτιώσει τον ανταγωνισμό στην Α και επιπρόσθετα θα αυξήσει τα έξοδα. Ειναι προτιμότερο να γίνουν περισσότεροι αγώνες play off και η ομάδα της Β κατ να παίξει σε ένα πιο ανταγωνιστικό γι αυτήν πρωτάθλημα
2. Σύστημα διεξαγωγής play off
Συνεχίζουμε να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε ένα σύστημα που θα κάνει παγκόσμια πρώτη στη Χίο αντί να ακολουθήσουμε ότι ισχύει παντού.Οι ομάδες 1-4 , ημιτελικούς χιαστί στις 2 νικες και τελικό στις 3, χωρίς να υπολογίζονται οι αγώνες της κανονικής περιόδου και με πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο. Στίς 5 νίκες δεν παίζει ουτε το ΝΒΑ....
3.Ίδιο σύστημα play off και στη Β κατηγορία?
Υπερβολικά πολλοί αγώνες για ένα πρωτάθλημα με μο ηλικίας 40φεύγα! Playoffs στις 2 νίκες
4.Διεξαγωγή κυπέλλου.
Θέλει και ρώτημα?
5.Πρωτάθλημα mini
Βεβαιότατα ναι αν και αμφιβάλλω για το πόσες ομάδες θα δηλώσουν συμμετοχή.Χωρίς ανάδειξη πρωταθλητή.
6.Απονομές μετά το τέλος των τελικών?
Φυσικά ναι. Μια ευκαιρία να δούμε και το αθλητικό ήθος των ηττημένων.....
7. Το σύστημα playoff των παίδων να αποφασίζεται λίγο πρίν την έναρξη των τελικών.
Κατανοώ το νόημα της ερώτησης (που με πρώτη ανάγνωση φαίνεται παράλογη) και δεν είναι άλλο από την διαφορά δυναμικότητας των παιδικών ομάδων και αν αξίζει τον κόπο να αυξηθούν οι αγώνες.Το σύστημα των τελικών πρέπει να ειναι γνωστό από την αρχή του πρωταθλήματος. Έχουμε ένα σοβαρό δείγμα της δυναμικότητας από το πρωτάθλημα παμπαίδων της προηγούμενης χρονιάς.
8.Υποχρεωτική συμμετοχή νέων παικτών στην ανδρική ομάδα.
Το προβλέπει η ΕΟΚ από του χρόνου αλλά θεωρώ ότι είναι δύσκολο εως ανέφικτο να εφαρμοσθεί σε πρωταθλήματα σαν το δικό μας που παίκτες 18-22 σπανίζουν λόγω μαθητικών υποχρεώσεων.Ίσως οι φοιτητές θα μπορούσαν να το λύσουν αλλά και τώρα δεν παίζουν στις ομάδες?
9.Κατάργηση διπλής ιδιότητας πχ διαιτητής - προπονητής , παίκτης - προπονητής σε διαφορετικές ομάδες κλπ
Η παπας παπάς η ζευγάς ζευγάς λέει ο λαός πολλά χρόνια πρίν. Η πρακτική που ακολουθούμε τόσα χρόνια με πρόσχημα την έλλειψη προσώπων έχει αποδεδειγμένα τραγικά αποτελέσματα. Αν πέσουμε δε και σε άτομα με  χαλαρή αντίληψη της έννοιας του του ευ αγωνίζεσθαι, το μίγμα είναι εκρηκτικό...
10.Περισσότερες γενικές συνελεύσεις.
Δύο είναι αρκετές. Μία στην αρχή και μια στο μέσο της περιόδου για διόρθωση πορείας.
11.Πραγματοποιηση σύσκεψης πριν απο κρίσιμα παιχνίδια για προβλεψη και επιλυση προβλημάτων.
Ο διάλογος και η από κοινού αντιμετώπιση προβλημάτων δεν βλάπτει αλλά και δε δίνει λύση απο μονος του.
12.Να αναλάβουν τα σωματεία το κόστος διεξαγωγής των πρωταθλημάτων.
Οχι και πάλι όχι όσο μικρό και να είναι. Ο αθλητισμός είναι  υποχρέωση της πολιτείας και συνταγματικό δικαίωμα. Η προσπάθεια μετακύλισης του κόστους στους πολίτες δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Όποιος δηλαδή δεν έχει χρήματα δεν μπορεί να παίξει στο πρωτάθλημα?
14. Αν η άποψη σας δεν είναι στην πλειοψηφία θα πειθαρχήσετε?
Μπορούμε να μιλάμε ώρες για την αρχή της πλειοψηφίας η κατά άλλους την κυριαρχία της πλειοψηφίας. Πάντως σε κάθε περίπτωση η... ενυπόγραφη δήλωση συναίνεσης δεν εξασφαλίζει τίποτα σε κανένα.....
Περιμένω τις απόψεις σας σε όποιο από αυτά ή άλλα  θέματα νομίζετε. Μην ξεχνάτε οτι ο καλύτερος διάλογος γίνεται χωρίς αντιπροσωπους.......

Ο που καλά καθότανε και πιο καλά γυρεύει, ο διάολος του κ**ου του κουκιά του μαγειρεύει

Τελειωσε το σεμινάριο του ΣΕΠΚ, το πρωτο που έγινε στη Χίο, με εξαιρετικους προπονητές και ενδιαφέροντα θέματα. Οι Χιώτες προπονητές και αρκετοι παράγοντες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία βρέθηκαν στο κλειστό , παρακολούθησαν τις ομιλίες και αντάλλαξαν απόψεις με τους εξέχοντες επισκεπτες. Άλλοι έλαμψαν δια της απουσίας τους (οχι μονο προπονητές)

Το κέρδος από τέτοιου είδους συναντήσεις είναι πολλαπλό και ίσως,τολμώ να πω, μεγαλύτερο από τις όποιες γνώσεις αποκομίζεις παρακολουθώντας το. Το μεγαλύτερο όφελος είναι ότι σε βάζει σε διαδικασία σκέψης και ανταλλαγής απόψεων. Το σημείο κλειδί που ακούστηκε-και ακούγεται σχεδόν πάντα- στο σεμινάριο ειναι κατα την ταπεινή μου άποψη, ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο μπάσκετ, αλλά διαφορετικοί τρόποι να επιτύχεις το στόχο. Ως εκ τούτου οι συναντήσεις προπονητών με σκοπό την ενημέρωση γύρω από διάφορα θέματα του αθλήματος γίνονται ακόμα πιο επιτακτικές.( Ίσως θα μπορούσαμε να κάνουμε και μόνοι μας συναντήσεις, χωρίς απαραίτητα προσκεκλημενους). Ένα ακόμα όφελος είναι η πρωτοβουλία των προπονητών για κάτι που θα βελτιώσει την ποιότητα τους και κατά συνέπεια των παικτών και του πρωταθλήματος.Στο τέλμα που βρισκόμαστε δεν είναι καθόλου λίγο.. Πολύ θα θέλαμε να δούμε πρωτοβουλίες και από άλλους φορείς του αθλήματος αντί να περιμένουν τον Σεπτέμβρη να ξεκινήσουν ξανά τα πρωταθλήματα ανακυκλώνοντας τη μιζέρια μας.

Επιπροσθέτως τέτοιες εκδηλώσεις συνεχίζουν να κρατάνε τη Χίο στο χάρτη του αθλήματος.Είμαστε εδώ, παρόντες στο ελληνικό μπάσκετ και θα συνεχίζουμε όσο μας επιτρέπουν οι δυνάμεις και το μέγεθος μας να προσφέρουμε ένα λιθαράκι στο εθνικό μας σπόρ.

Οι προσκεκλημένοι μας έμειναν κατευχαριστημένοι από τη συμμετοχή και τη φιλοξενία και έμαθαν αρκετά για το Χιώτικο μπάσκετ. Οι περισσότεροι Χιώτες προπονητές επίσης απόλαυσαν το διήμερο του μπάσκετ, έδωσαν συγχαρητήρια στο ΣΕΠΚ και σε όσους βοήθησαν στην πραγματοποίηση του και ευχήθηκαν σύντομα να επαναληφθεί. Ασφαλώς δεν θα μπορούσαν να μήν υπάρχουν και κάποιοι ( μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού) κακομοίρηδες που βρήκαν ευκαιρία να δηλώσουν την αντίθεση τους, κυρίως σε ότι αφορά τους προπονητές που ανέλαβαν να βοηθήσουν στη διοργάνωση. Ποτέ μου δεν έδωσα βάση σε απόψεις προσώπων που δεν εκτιμώ για τη γενικότερη προσωπικότητα τους και δεν σκοπεύω να το κάνω τώρα. Ευκαιρία για όποιον θέλει, να διοργανώσει το επόμενο σεμινάριο αφού πρώτα βέβαια γραφτεί μέλος στο ΣΕΠΚ, πληρώσει τη συνδρομή του και είναι διατεθειμένος να δαπανήσει αρκετό χρόνο και χρήμα χωρίς προσωπικό όφελος. Εγώ θα βρίσκομαι στην κερκίδα να παρακολουθώ χαλαρά και ίσως να κάνω και....κριτική!

Φταίει το ζαβό το ριζικό μας! Φταίει ο Θεός που μας μισεί!

Ευχάριστη έκπληξη (?) στο ειδικό πρωτάθλημα για την άνοδο στην Γ εθνική όπου ο Πολυκράτης Σάμου κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση και μαζί το εισιτήριο για την κατηγορία. Και λέω έκπληξη γιατί ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε πρωτεύσει ομάδα εκτός Δωδεκανήσου και κάποιες φορές της Χίου. Η έκπληξη γίνεται μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι δεύτερη ήταν η ομάδα της Νάξου που θα ανέβαινε αν νικούσε στο μεταξύ τους παιχνίδι.Όσο για τη δική μας ομάδα, έμεινε εκτός νυμφώνος καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση μπροστά από τη Λέσβο πού ήδη έχει ομάδα στην Γ εθνική.Και αν για τη Ροδο που έχει ομάδα στην Α1 και τη Β εθνική, το να μην έχει εκπρόσωπο στη Γ δεν είναι μεγάλο πρόβλημα, ισχύει το ίδιο και για μας? Οταν λέω εκπρόσωπο δεν εννοώ βέβαια μια ομάδα που στήνεται με βάση εισαγόμενους αμειβόμενους παίκτες αλλά μία με αθλητές που προήλθαν από την παραγωγική διαδικασία του τοπικού πρωταθλήματος και άρα αντιπροσωπευτική του επιπέδου του.

Το ερώτημα είναι πώς φτάσαμε από μόνιμοι διεκδικητές της ανόδου, να παίζουμε ρόλο κομπάρσου στη διοργάνωση.Υποχωρήσαμε σαν Χιακό μπάσκετ, μείναμε στάσιμοι, βελτιώθηκαν οι υπόλοιποι ή μήπως όλα μαζί ? Ή μήπως ήταν απλά μια κακή παρένθεση και την επόμενη χρονιά (αν δεν αλλάξει η διαδικασία ανόδου) επανέλθουμε δριμύτεροι?

Αν ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στους παράγοντες που συνθέτουν το Χιακό μπάσκετ, τα σωματεία και τις διοικήσεις τους, τους αθλητές, τους προπονητές, τη διαιτησία, και τους φιλαθλους, θα διαπιστώσουμε αρκετά ενδιαφέροντα και κατατοπιστικά στοιχεία που ίσως να μας δώσουν απάντηση.

Σωματεία:Μικρό έως καθόλου ενδιαφέρον στην υποδομή (κατι που αποδεικνύεται και απο τις συνήθως κακές εμφανίσεις των μικτών μας ομάδων τα προηγούμενα χρόνια) και ανακύκλωση παικτών με ενίσχυση φοιτητών και στρατιωτικών.Ομάδες όπως ο Ολυμπιακός Αρμολίων με τους αδελφούς Σφηκάκη και τον αδικοχαμένο Ματθαίο Μπιρλή, ο Όμηρος με τους αδελφούς Σύλλα - Γιακούμα,ο  ΝΟ Θυμιανών με Καίτη- Καραβοκυράκη,ο Κανάρης Νενήτων με Στακιά - Πολίτση, ο ΦΟΒ Κουντουριάδη - Τσέτσερη είτε σταμάτησαν τη λειτουργία τους είτε έπαψαν να παράγουν παίκτες και στράφηκαν στην εύκολη και γρήγορη λύση των μετεγγραφών για όσο φυσικα διάστημα είχαν χρήματα. Οι διοικήσεις των ομάδων σαφώς έχουν βελτιωθεί με νέους ανθρώπους που έπαιζαν μπάσκετ και θέλησαν να συνεχίσουν να βοηθούν το άθλημα μεσα απ αυτο τον τρόπο. Ακόμα και στη Β κατηγορία η διαφορά με προηγούμενα χρόνια είναι εντυπωσιακή.Το κακό είναι ότι μερικές φορές βιάζονται για αποτελέσματα και αυτό σίγουρα δεν είναι καλός οδηγός.

Παίκτες:Μια γρήγορη ματιά στα ρόστερ των ομάδων  καταδεικνύει ότι παίκτες +34 συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν ελλείψει νεωτέρων και σε μερικές μάλιστα ίσως αποτελούν και πλειοψηφία (ή πάντως ισχυρή μειοψηφία). Η απουσία νέων παικτών - όχι παιδων και εφήβων που λίγο πολύ οι περισσότερες ομάδες έχουν, αλλά 23-26 ετών- δείχνει τη δουλειά που (δεν) έγινε στην υποδομή τα προηγούμενα χρόνια.

Προπονητές: Δεν θα ήθελα να επεκταθώ στον τομέα αυτό ιδιαίτερα για ευνόητους λόγους. Αυτό που μπορώ να πώ είναι οτι ο καθένας μπορεί βλέποντας μια ομάδα να καταλάβει αρκετά πράγματα για το πόσο έχει δουλέψει στο γήπεδο και ποιά είναι η συμμετοχή του προπονητή της σ αυτή. Κυρίως στις παιδικές ομάδες όπου μαθαίνεται το μπάσκετ αλλά πολλές φορές διαπλάθεται και ο χαρακτήρας των παιδιών. Αυτό που βλέπω δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό με το ελαφρυντικό ότι το επάγγελμα του προπονητή-για διάφορους λόγους- τείνει να μεταβληθεί σε χόμπυ.

Διαιτητές:Παρότι ο αριθμός των αξιολογημένων διαιτητών είναι υψηλός, η γνώμη μου είναι ότι οι διαιτητές δεν βοηθούν να παιχτεί  το άθλημα όπως πραγματικά παίζεται σε πιο προηγμένα μπασκετικά πρωταθλήματα. Κυριώτερο πρόβλημα είναι τα υπερβολικά πολλά σφυρίγματα σε μικροεπαφές, κάτι που καθιστά τα πρωταθλήματα μας πολύ light και βέβαια γίνεται αμέσως αντιληπτό σε όποιον παίξει εκτός Χίου. ( Αναφέρομαι  μονο στον γενικότερο τρόπο που αντιμετωπίζουν κάποια βασικά στοιχεία του παιχνιδιού και όχι για το αν πχ σφυρίζουν αμερόληπτα κλπ.) Βέβαια αναγνωρίζω οτι η άγνοια αρκετών από τους προηγούμενους παράγοντες που ανέφερα για το πως πραγματικά παίζεται το άθλημα, τους δημιουργεί επιπλέον πίεση και διαμαρτυρίες.

Φίλαθλοι:Με μια λέξη εντυπωσιακοί. Γεμίζουν το γήπεδο σε κάθε καλό αγώνα χωρίς καμμία παρεκτροπή και με γνώση του αθλήματος. Παρότι κάποιοι δεν δείχνουν με τις πράξεις τους να τους σέβονται και ενδεχομένως να υποτιμούν το κριτήριο τους, πρέπει να αποτελέσουν το εφαλτήριο για την άνοδο του επιπέδου μας. 

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε  την μείωση παιχνιδιών μέσω απίθανων συστημάτων διεξαγωγής πρωταθλήματος και την απουσία πρωτοβουλιών για την αύξηση του ενδιαφέροντος και τη δημιουργία κινήτρων, ίσως έχουμε μια απάντηση για το σκέλος του ερωτήματος που μας αφορά. Για το δεύτερο σκέλος -αν δηλαδή βελτιώθηκαν οι άλλοι- ρίξτε μια ματιά στην ιστοσελίδα της Τοπικης επιτροπής Σάμου (samosbasket.gr), και μάλλον θα συμπεράνετε κι εσείς ότι κάποιοι άνθρωποι εκεί ενδιαφέρονται για το άθλημα τους και τους αξίζει να δούν μια ομάδα τους στη Γ εθνική.

Αντί επιλόγου ας συνεχίσω τους στίχους του Κώστα Βάρναλη που αποτελούν τον τίτλο του θέματος:

Φταίει το κεφάλι το κακό μας!

Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Επιτέλους πραγματικό μπάσκετ

Τελείωσε η προκριματική φάση του Πανελληνίου πρωταθλήματος εφήβων με καλές εντυπώσεις και τη γνωστή... αποκόμιση εμπειριών που όλοι επικαλούμαστε όταν δεν έχουμε ελπίδες για κάτι καλύτερο! Συνήθως ξεχνάμε ότι για να αποκομίσεις χρήσιμες εμπειρίες από αυτά τα παιχνίδια πρέπει να έχεις κι εσύ κάτι να προσφέρεις σ' αυτά, πέρα από τη συμμετοχή σου, διαφορετικά οι εμπειρία δεν διαφέρει και πολύ από αυτή του φιλαθλου που το παρακολουθεί. Αυτό το κάτι το είχαμε νομίζω και γι αυτό ευελπιστώ ότι αυτή τη φορά -όπως και αρκετές αλλες στο παρελθόν- θα μας χρησιμεύσει πολύ αυτή η περιπέτεια. Οι νεαροί μας παίκτες σε καμμία περίπτωση δεν παραδόθηκαν, παλεύοντας όσο πιο δυνατά μπορούσαν απέναντι σε ανώτερες σωματικά και τεχνικά ομάδες, βάζοντας τους αρκετά προβλήματα στο παιχνίδι. Για αρκετούς από τους παίκτες μας ήταν η πρώτη συμμετοχή τους σε τέτοιους αγώνες και όσο κι αν άκουγαν από τους συμπαίκτες και τους προπονητές τους για άλλου είδους μπάσκετ, ήρθε για αυτούς η ώρα να το βιώσουν πραγματικά. Πιεστικές άμυνες και στις δύο άκρες του γηπέδου, δυνατά σκρήν, κοψίματα και αιφνιδιασμοί, αρκετές ταχύτητες πάνω από το πρωτάθλημα μας. Καλώς εννοούμενο μπασκετικό ξύλο και πάνω απ όλα ομαδικές κινήσεις στο γήπεδο που πρέπει να χρησιμοποιήσεις και το μυαλό εκτός από το σώμα για να τις αντιμετωπίσεις.

Δύο κυρίως παράγοντες συντελούν σε αυτού του είδους το παιχνίδι: Πρώτος και κυριώτερος οι προπονητές και οι αθλητές των ομάδων. Σωστή ατομική και ομαδική προπόνηση που έχει ώς αποτέλεσμα τη δημιουργία ομάδας που συνθέτοντας το ταλέντο και τις ειδικές ικανότητες του κάθε παίκτη με τις ανάγκες και τους στόχους του συνόλου, παρουσιάζει μια ομάδα με συγκεκριμένο στόχο στο γήπεδο και με εναλλακτικούς τρόπους για να τον κατακτήσει. Το γνωστό μπάσκετ....πάμε γερά παλικάρια μου να τους φάμε με το σύστημα αραΐ - μπουραΐ (για να θυμηθούμε και ενα παλιό Χιώτικο παιχνίδι) δεν έχει και πολλά να προσφέρει και στους δύο αντιπάλους. Από την άλλη βέβαια είναι ευκολότερο στη διδασκαλία του!

Δεύτερος παράγοντας,λιγότερο βέβαια σημαντικός αλλά οχι αμελητέος, είναι οι εκπαιδευμένοι και με μπασκετική νοοτροπία διαιτητές.Επιτέλους παίξαμε σε όλα τα παιχνίδια physical game χωρίς απειρα σφυρίγματα σε κάθε επαφή ούτε εφεύρηματα κάθε είδους σε όσο το δυνατόν περισσότερες φάσεις του παιχνιδιού. Ασφαλώς και έγιναν λάθη, αλλά σας διαβεβαιώ ότι κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε απλούστατα γιατι ήταν ολοφάνερο ότι ήταν λάθη εξαιτίας του γρήγορου ρυθμού και του δυνατού παιχνιδιού και  προς τις δυο κατευθύνσεις. Ακόμα και η γραμματεία έκανε λαθος στην ανανέωση του χρόνου επίθεσης, αλλά το παραδέχθηκε αμέσως και το παιχνίδι συνεχίστηκε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Αυτά τα εμφανέστατα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού δε θα μπορούσαν βέβαια να περάσουν απαρατήρητα ούτε κι απο τους μικρότερους και πιο άπειρους μας παίκτες οι οποίοι τα σχολίαζαν μεταξύ άλλων μετά τα παιχνίδια. Γι αυτό το λόγο ευελπιστούμε όλοι ότι οι παίκτες μας έχουν την ικανότητα να εκμεταλλευτούν όσο περισσότερο μπορούν αυτή τη σειρά αγώνων και να αποκομίσουν πραγματικά οφέλη.

Ο τρόπος διεξαγωγής που ισχύει εδώ και λίγα χρόνια ( σταθερός όμιλος του πρωταθλητή ΕΣΚΑΝΑ με τους πρωταθλητές των νησιών) δε μπορώ να πώ ότι μού άρεσε. Παλιότερα συναντιόμαστε με ομάδες από Γιάννενα , Άρτα , Πάτρα, Λαμια και πολλές άλλες πόλεις και ήταν πολύ μεγαλύτερη η επαφή μας με ομάδες απο διαφορετικές καθε φορά πόλεις αντι για τα νησιά που έτσι κι αλλιώς τα συνανταμε καθε χρόνο στους αγώνες των μικτών. Δεν ξέρω βέβαια πόσο οικονομικότερος είναι αυτός ο τρόπος διεξαγωγής και κατά πόσο είναι επιβεβλημένος σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, αλλά ας ελπίσουμε να βελτιωθεί η κατάσταση και να επανέλθουμε στον παλιό τρόπο. Μέχρι τότε έχουμε να ασχοληθούμε με αρκετά εσωτερικά μας προβλήματα.

Συμμετέχω , συμμετέχεις , αποφασίζουν...

Αρκετά νομίζω ασχοληθήκαμε με τα όσα έλαβαν χώρα στο κλειστό το Σαββατο. Άλλωστε υπήρχε τόσος κόσμος που και να ήθελες να το κρατήσεις κρυφό δε γινόταν . Το θέμα είναι τι θετικό μπορούμε να βγάλουμε απο αυτή την οδυνηρή διαδικασία. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η μεγάλη συμμετοχή στα σχόλια -έστω και ανώνυμα- και οι διάφορες απόψεις που γράφτηκαν. Σχημάτισα την εντύπωση ότι αρκετοί από αυτούς που ασχολούνται με το άθλημα στη Χιο έχουν άποψη και θέλουν να την εκφράσουν έστω και μέσα από ενα ανεπίσημο διάλογο ενος blog. Υπήρξαν μυνήματα ελαφρώς προκλητικά και αφοριστικά αλλά υπήρξαν και πάρα πολλά που αγγίζουν το πρόβλημα στο σκληρό του πυρήνα. Έχω ξαναγράψει ότι θεωρώ το κοινό του μπάσκετ και τους περισσότερους που ασχολούνται με αυτό, άνθρωπους που συνήθως διαθέτουν γνώσεις, άποψη και τόλμη, και άρα  βαρύνουσα άποψη σχετικά με τα τεκταινόμενα. Επίσης σχημάτισα την εντύπωση ότι θέλουν να εκφραστούν, έχουν άποψη σχετικά με το τι επικρατεί, έχουν ιδέες, αλλά δεν έχουν βήμα για να εκφραστούν. Και αν το σκεφτεί κανείς, πως μπορεί κάποιος να εκφράσει την άποψη του σχετικά με τις συνθήκες που παίζεται το μπάσκετ στη Χίο και να συμβάλλει στη βελτίωση του? Οι πιο σοβαρές συζητήσεις γίνονται στις εξέδρες του κλειστού ή στο ημίχρονο κάποιων αγώνων αλλά βέβαια μένουν στο στενό κύκλο όσων παραβρέθηκαν σε αυτές. Αναρωτιέμαι άν γίνεται καμμία σοβαρή προσπάθεια διαλόγου μεταξύ όσων μοιράζονται το ίδιο πάθος ή κάποιοι αυτόκλητοι σωτήρες έχουν αναλάβει ανθ' ημών αυτό το έργο. Θα ήθελα- με το θάρρος της φιλίας- να προτρέψω όσους αγαπούν το μπάσκετ και ξέρουν πώς είναι να ιδρώνεις και πολλές φορές να ματώνεις τη φανέλλα, όσους έχουν ιδέες και διάθεση να τις εφαρμόσουν, να κατέβουν από την εξέδρα και να πλαισιώσουν όποιο φορέα του αθλήματος τους αρέσει και θεωρούν ότι μπορούν να προσφέρουν. Διοίκηση σωματείων, διαιτησία, γραμματεία, και δεν ξέρω τι άλλο (ξέρω αλλά δεν το λέω ακόμα...). Σας διαβεβαιώ ότι είναι εξαιρετικά ευχάριστη και δημιουργική διαδικασία (αν εξαιρέσεις βραδιές όπως αυτη του Σαββάτου!!) , αποκτάς νέους φίλους, και γενικότερα συμμετέχεις σε διαδικασίες για πράγματα που σ΄ενδιαφέρουν και αγαπάς μη αφήνοντας τους άσχετους οσφυοκάμπτες  να τις καταδυναστεύουν εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια σου.(ίσως πρέπει να το εφαρμόσουμε και σε άλλους τομείς της ζωής μας) Ας πάρουμε την τύχη του αθλήματος στα χέρια μας. Ο σιωπών δοκεί συναινείν.

ΥΓ

Γνωστοποιώ στους ενδιαφερόμενους ότι δηλώσεις του τύπου: θα διώξω τον Λαγό από το μπάσκετ έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα ενώ είχα αποφασίσει να αποχωρήσω την επόμενη χρονιά μή αντέχοντας τις  συνθήκες που επικρατούν, ίσως να μην τους κάνω τη χάρη....insaallah που λέγαμε και στην Αλεξάνδρεια. Θα χρειασθεί να προσπαθήσουν περισσότερο...

Κανένα πρόβατο δε σώθηκε , βελάζοντας...

Σίγουρα υπάρχει μεγάλη θλίψη για το που οδηγούν ορισμένοι το αγαπημένο μας άθλημα. Το αποτέλεσμα ενός αγώνα ή και ενός πρωταθλήματος ακόμα έρχεται σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα. Το ζητούμενο είναι να μην δηλητηριασθεί κι άλλο μια διαδικασία αθλητισμού και ψυχαγωγίας στην οποία συμμετέχουμε σαν αθλητές παράγοντες, φίλαθλοι ή συνηθέστερα όλα μαζί. Στην ίδια διαδικασία συμμετέχουν και τα παιδιά μας -φυσικά και μή- και έχουμε  καθήκον πρωτίστως να τα διαπαιδαγωγήσουμε σωστά και δευτερευόντως να τους διδάξουμε την τεχνική και τακτική του αθλήματος.Δεν θα ήθελα να αναφερθώ αναλυτικά σε παιδαγωγικές αξίες που οι περισσότεροι λίγο πολύ γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε ότι μέσα από τον αθλητισμό και τα ομαδικά κυρίως σπορ μπορεί να διαπλάσουν το χαρακτήρα του παιδιού.

Διαβάζοντας τα σχόλια σας αισθάνθηκα τον κίνδυνο  της απαξίωσης του μπάσκετ στη Χίο και της απογοήτευσης σχετικά με την ανατροπή της υπάρχουσας δυσάρεστης κατάστασης που δείχνει να διαιωνίζεται. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ με τίποτα να το δεχτώ πηγαίνοντας αντίθετα στα όσα διδάσκουμε στους αθλητές μας ,να προσπαθούν δηλαδή να υπερβούν τα όρια τους και να μην τα παρατάνε ποτέ, όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι στο μπάσκετ της Χίου ικανοί να προσφέρουν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους για να υπηρετήσουν τον αθλητισμό, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το πρόσκαιρο και μηδαμινό όφελος του σωματείου τους. Στην πραγματικότητα το ξέρω ότι υπάρχουν γιατί έχω συνομιλήσει μαζί τους και έχουμε αρκετές φορές προβληματισθεί για την πορεία του αθλήματος στο νησί μας. Τέτοιοι διοικητικοί παράγοντες με τους οποίους έχω προσωπικά συζητήσει, υπάρχουν στους Ίωνες, στον Βαολ (όποιος νομίζει ότι είμαστε εχθροί και άλλα σχετικά ειναι βαθιά νυχτωμένος. Μιλάμε τακτικότατα για πολλά θέματα και με τον coach είμαστε πολύ φίλοι) , στον Όμηρο, στον Αιγέα , στο Λιθί , σε άλλα ενδεχομένως σωματεία που δεν έτυχε να μιλήσω αλλά και στην Τοπική Επιτροπή. Και ακόμα περισσότεροι εκτός σωματείων. Με μια ματιά στις εξέδρες του κλειστου μπορείτε να δείτε πολλούς απ' αυτούς.Σας διαβεβαιώ ότι είναι κάτι παραπάνω από ικανοί να μας οδηγήσουν σε καλύτερες μέρες αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία. Ας μην αφήσουμε μια χούφτα ανάξιους και ψοφοδεείς να μας στερήσουν μία από τις λίγες απολαύσεις που μας έχουν απομείνει.Ας πάμε κόντρα στο νεοελληνικό φαινόμενο της αναξιοκρατίας και ευνοιοκρατίας. Ας συσπειρωθούμε και ας απαιτήσουμε αυτό που μας ανήκει. Ένα χώρο απαλλαγμένο από παρείσακτους και συμπλεγματικούς που να αποπνέει υγεία , ζωντάνια και δικαιοσύνη. Το χρωστάμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας

Δεν βρέχει, μας φτύνουν.....

Τίτλοι τέλους σε μία παράσταση που το τέλος της λίγο πολύ το είχαμε όλοι μαντέψει. Δεν χρειαζοταν άλλωστε ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες ειδικά για όσους είχαν παρακολουθήσει το δεύτερο παιχνίδι της κανονικής περιόδου όπου τα μηνύματα ήταν κάτι παραπάνω από σαφή. Ακολούθησε το πρώτο παιχνίδι play off όπου όμως οι πρωταγωνιστές δεν είχαν διάθεση να εκτεθούν παραπάνω από όσο ήδη είχαν εκτεθεί. Και φθάσαμε στο δεύτερο παιχνίδι όπου η δουλειά τελείωσε. Θα ήταν ανώφελο να αναφερθώ σε φάσεις, αριθμούς κλπ αφού όποιος ήταν στο γήπεδο και δεν φορούσε παρωπίδες, είδε. Ακόμα και αυτοί που δεν ήταν στο γήπεδο είχαν πληροφορηθεί για τον τρόπο της ήττας. Σε αυτό ακριβώς το γεγονός θα ήθελα να αναφερθώ στο σύντομο σημερινό μου θέμα. Το κοινό που παρακολουθεί μπάσκετ είναι υψηλού επιπέδου, στην πλειοψηφία τους γνωρίζουν αρκετά καλά το άθλημα και δεν είναι οπαδοί. Έρχονται για να παρακολουθήσουν κάθε καλό παιχνίδι, να διασκεδάσουν τις δύο ώρες που θα μείνουν στο γήπεδο, μπορούν ευκολα να εντοπίσουν ...ασυνήθιστες καταστάσεις και δεν έχουν κανένα ενδοιασμό στο να το παραδεχθούν αλλά και να το στηλιτεύσουν αν χρειασθεί. (όπως και έγινε στο χθεσινό παιχνίδι ομαδικά και για πρώτη φορά όσο παρακολουθώ και συμμετέχω).
Μετά τον αγώνα και την επομένη το πρωί ήταν απίστευτος ο αριθμός κάθε είδους φιλάθλων (αθλητών άλλων ομάδων , συναδέλφων , διαιτητών κλπ) που έσπευσαν να μας συγχαρούν τονίζοντας παράλληλα το άδικο του αποτελέσματος. Μπορεί το γεγονός αυτό να μην αλλάζει τίποτα ουσιαστικό αλλά τουλάχιστον αφήνει μία ελπίδα ότι υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στο χώρο που προέρχονται από τα σπλάχνα του και ίσως κάποτε -οχι πολύ αργά- αναλάβουν να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγεία.
Από τα δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) σχόλια, τηλέφωνα , sms , που δέχθηκα από χθές τρία μου έχουν εντυπωθεί. Δεν θα αναφέρω τα ονόματα γιατι δεν ξέρω αν θα το ήθελαν αλλά δεν έχει καμμία σημασία. Το πρώτο ήταν στο γήπεδο από πρώην παίκτη (οχι της δικής μας ομάδας) που έκπληκτος μ αυτα που αντίκρυσε είπε σ εμένα και τον coach Συριάνη : απορώ πως ασχολείσθε ακόμα μ αυτους τους καραγκιόζηδες. Σηκωθείτε να φύγετε.. Το δεύτερο από πρώην αθλητή του ΝΟΧ και παίκτη τώρα σε άλλη ομάδα (απο αυτούς που έχουν χύσει τόνους ιδρώτα στο γήπεδο) : όσους έχουμε.. κοπανήσει στο γήπεδο coach, βγάζουν τώρα το άχτι τους εναντίον σου με τη σφυρίχτρα. Έτσι δε γίνεται... Το τρίτο και χειρότερο μου το είπε η Έλλη γυρίζοντας στο σπίτι: πρέπει να φύγεις απο εκεί.Δεν είναι χώρος για αξιοπρεπείς ανθρώπους.....

Una vez mas

Τελείωσε ο πρώτος τελικός και ευτυχώς για όλους πάμε και για δεύτερο. Οι αθλητές και των δύο ομάδων θα έχουν την ευκαιρία να αγωνιστούν σε ένα ακόμα παιχνίδι και οι φίλαθλοι να το απολαύσουν απο την εξέδρα. Ο αγώνας τα είχε όλα. Οι δύο ομάδες είχαν προβάδισμα στο σκορ σε ένα ημίχρονο η καθε μια, υπήρχαν ανατροπές στο σκορ , συμβάδισμα και κρίσιμες επιθέσεις και άμυνες στα τελευταία δευτερόλεπτα που έκριναν το αποτέλεσμα. Τωρα που το σκέφτομαι βρίσκω πολλά κοινά σημεία με το Barcelona - Παναθηναικός ! Μέχρι και το αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο 61- 65 αντι 71 - 75 ! Στο ρόλο του Διαμαντίδη ο Σταμάτης Λεγάτος και του Navarro ο Μανώλης Χατζηλάμπρου. Δεν είναι καθόλου άσχημα για το τοπικό μας πρωτάθλημα..

Πέρα όμως από την πλάκα αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι χρειαζόμαστε τέτοια παιχνίδια αν θέλουμε να πάμε μερικά βήματα πιο μπροστά. Κι ακόμα καλύτερα θα ήταν να υπήρχαν μια δυο ακόμα ομάδες αυτού του επιπέδου (δεν είναι δύσκολο, μια ακομα ομάδα βγαίνει άνετα με τους παίκτες που παίζουν στο πρωτάθλημα σε διάφορες ομάδες) ώστε να είναι συναρπαστικότερη και πιο αμφίρροπη και η κανονική σεζόν, της οποίας τα περισσότερα  παιχνίδια γίνονται σε αδεια γήπεδα και με το αποτέλεσμα γνωστό εκ των προτέρων. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση το ενδιαφέρον του φίλαθλου κόσμου για τα καλά παιχνίδια μπάσκετ -ακόμα και στο ντέρμπυ των παγκορασίδων έχει πολύ περισσότερο κόσμο απο τα περισσότερα παιχνίδια του ανδρικού πρωταθλήματος. Μετά απο παιχνίδια ντέρμπυ, αρκετός κόσμος που δεν φανταζόμουν ότι παρακολουθεί το πρωτάθλημα μας με ρωτάει για λεπτομέρειες του αγώνα ή εκφράζει την αποψη του για διάφορα θέματα τεχνικά και μή. Ίσως το διαδίκτυο και οι ιστοσελίδες των ομάδων να έχουν βοηθήσει στην πιο εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις ομάδες και το πρωτάθλημα. Πώς για παράδειγμα πληροφορήθηκε τόσος κόσμος για το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς μεταξύ των Ιώνων και του Βαολ όταν κι εμείς οι ίδιοι καλά καλά δεν ξέραμε πότε θα παίξουμε λόγω της χάραξης των γραμμών και της συντήρησης στο δάπεδο του κλειστου? Ή στον αγώνα των παμπαίδων μεταξύ των ίδιων ομάδων ( εγώ το είχα ξεχάσει οτι παίζαμε και μου το θύμισε ο coach) πώς γέμισε το κλειστό? Μια απάντηση είναι ότι όσοι -και είναι αρκετοί-τα τελευταία είκοσι χρόνια που γίνονται πρωταθλήματα και καλλιεργείται το άθλημα στη Χιο έχουν περάσει απο ομάδες σαν αθλητές, συνεχίζουν να ενημερώνονται και να παρακολουθούν όποτε μπορούν τους αγώνες. Στο χθεσινό παιχνίδι σε μια στιγμή κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης με ρώτησε ο Μιχάλης Μπουμπούλης βλέποντας το κοινό στις εξέδρες, πόσους απο αυτούς έχεις προπονήσει στο παρελθόν coach? Πραγματικά συνειδητοποίησα ότι η πλειοψηφία των θεατών (αλλα και των προπονητών, παραγόντων και διαιτητών) σε κάποια στιγμή της ζωής τους έχουν παίξει ή συνεχίζουν να παίζουν ή τώρα πια παίζουν τα παιδιά τους !! (αυτο το τελευταίο δεν είναι και τόσο καλό για την ηλικία μου..)

Αυτο λοιπόν το momentum πρέπει οπωσδήποτε να το εκμεταλλευτούμε όσοι ασχολούμαστε και αγαπάμε το άθλημα και να βρούμε τον τρόπο για να αυξήσουμε τους αγώνες που αξίζει κανείς να δεί όχι μόνο αυξάνοντας τον αριθμό των αγώνων αλλά κυρίως αυξάνοντας τον αριθμό των ομάδων που μπορούν να είναι ανταγωνιστικές και παίζουν ...αξιοπρεπές μπάσκετ.

Μια πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση είναι το σεμινάριο των προπονητών του ΣΕΠΚ που πρόκειται να διοργανωθεί στη Χιο τον Ιούνιο. Είναι χρυσή ευκαιρία για τους προπονητές να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στο άθλημα. Καλύτερος προπονητής σημαίνει καλύτερη ομάδα και καλύτερο πρωτάθλημα.

Ας δουλέψουμε λοιπόν προς αυτή την κατεύθυνση τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι ευεργετικά για όλους και ας συνειδητοποιήσουν ορισμένοι οτι είμαστε συναγωνιστές σε αυτή την πορεία. Η  επίδειξη μαγκιάς εκ του ασφαλούς όχι μόνο δε βοηθάει αλλά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Οι θεατές  τωρα πια ξέρουν αρκετά καλά το άθλημα και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται...

Λήξη της κανονικής περιόδου = λήξη του πρωταθλήματος

Τέλος της κανονικής περιόδου και είσοδος στα play off τα οποία όπως έχω εξηγήσει σε προηγούμενο θέμα , τα θεωρώ τυπική διαδικασία. Το πιθανότερο είναι να γίνουν συνολικά τρία παιχνίδια - από ένα δηλαδή σε κάθε ζευγάρι- και απο το τέλος Μαρτίου να δώσουμε ραντεβού έξι μήνες αργότερα (!) για το νέο πρωτάθλημα. Στο μεταξύ ο πρωταθλητής θα ψάχνει αντίπαλο να δώσει φιλικά προετοιμασίας για τα μπαράζ ανόδου...

Θα επιχειρήσω μια (εντελώς προσωπική εννοείται) αποτίμηση του πρωταθλήματος και των παικτών που έλαβαν μέρος σ αυτό. Ο κατά πάσα πιθανότητα πρωταθλητής Βαολ έχω την αίσθηση ότι δίκαια κατακτά τον τίτλο βασιζόμενος στην εμπειρία και ποιότητα αρκετών παικτών του-αλλά και της διοικητικής στήριξης-καταφέρνοντας να καλύψει το σχετικά μικρό βάθος στον πάγκο και τον μεγάλο μέσο όρο ηλικίας του. Βέβαια -πάλι κατα την προσωπική μου άποψη- μας στέρησαν τη νίκη στο δεύτερο παιχνίδι και τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε τα play off από 1-1, αλλά με πλεονέκτημα έδρας στον Βαολ πάλι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα για μας. Απλά θα είχε λίγο παραπάνω σασπένς και διάρκεια  το πρωτάθλημα μας... Για τους Ίωνες ήταν μια καλή χρονιά στην οποία επιστρέψαμε σε τροχιά πρωταθλήματος. Προσπαθήσαμε για κάτι παραπάνω απο την δεύτερη θέση αλλά ...πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων, για να δανειστώ λίγους στίχους του Νίκου Γκάτσου. Ο Όμηρος θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος από την τρίτη θέση αν και κρυφοκοίταξε και την δεύτερη χωρίς όμως να μπορέσει να πλησιάσει ( θα έχει μια ευκαιρία ακόμα στο πιο αμφίρροπο απο τα δύο ζευγάρια των play off,  έχοντας όμως να καλύψει το ντεσαβαντάζ των δύο ηττών της κανονικής περιόδου τα πράγματα δυσκολεύουν ). Ικανοποιημένο θα πρέπει να αφήνει η τέταρτη θέση και η είσοδος στα play off τον Κοφινά έστω κι αν το πέτυχε την προτελευταία αγωνιστική.Φαντάζομαι οτι στην αρχή της περιόδου ίσως έβλεπαν και λίγο ψηλότερα απο την τετράδα,(δεν απείχαν και πολύ από την τρίτη θέση) αλλά και αυτή η θέση την οποία κατέκτησαν παρουσιάζοντας ένα οργανωμένο σύνολο παικτών, είναι μια χαρα γι αυτούς. Ανάμικτα τα συναισθήματα για τον πέμπτο Έφηβο.Σωθηκε νωρίς νωρίς και κάποια στιγμή διεκδίκησε την είσοδο στην τετράδα, αλλά στο κρίσιμο ματς έχασε από τον Κοφινά και αποχαιρέτησε τα όνειρα για τετράδα, σχετικά ικανοποιημένος όμως από την πέμπτη θέση. Ο ΦΟΒ κινδύνευσε με πτώση στη δεύτερη κατηγορία αλλά συνήλθε στο τέλος και κατάφερε να παραμείνει.Υπάρχουν πολλά θέματα πάντως που πρέπει να απασχολήσουν τους διοικούντες σχετικά με την πορεία και το μέλλον του. Τέλος ο Νηρέας που βρέθηκε απο καραμπόλα στην πρώτη κατηγορία, προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία και να προωθήσει αρκετους ταλαντούχους νέους παίκτες οι οποίοι με τη συνδρομή κάποιων βετεράνων , πάλεψαν μήπως σωθούν χωρίς να τα καταφέρουν.Δε νομίζω να στεναχωρήθηκαν ιδιαίτερα. Σίγουρα θα επιστρέψουν δυνατότεροι μόλις οι πιτσιρίκοι μεγαλώσουν λίγο και θα έχουν παίκτες για πολλά χρόνια.

Γενικότερα οι ομάδες τερμάτισαν εκεί που λίγο -πολύ ήταν αναμενόμενο. Απογοητευτικό όμως είναι το γεγονός ότι ελάχιστες ομάδες έχουν πάνω από 2-3 παίκτες που προέρχονται από την υποδομή τους. Ο μέσος όρος ηλικίας θυμίζει λίγο πρωτάθλημα ...φορέων με μια από τις επτα ομάδες να είναι περισσότερο μικτή ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας!! Ίσως θα έπρεπε να δωθεί μεγαλύτερο βάρος στην παραγωγική διαδικασία και λιγότερο στην εύκολη λύση των έτοιμων παικτών και μάλιστα αμφιβόλου ποιότητος. Βέβαια η παραγωγή νέων παικτών απαιτεί μεγάλο όγκο δουλειάς και γνώσης τόσο από τους διοικούντες όσο και από τους προπονητές, όμως τα αποτελέσματα είναι μακράν ικανοποιητικότερα και επιπροσθέτως θωρακίζει το σωματείο με γηγενείς παίκτες που αγαπάνε τη φανέλλα για την οποία θα παίζουν πολλά πολλά χρόνια χωρίς την ανάγκη ενίσχυσης- δεκανικιών πολλές φορές με οικονομικές θυσίες της ομάδας. Όταν όμως τελειώσουν τα λεφτά?

Στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος θα έβαζα 1.Σταμέλος- Λαμπρινούδης 2. Χατζηλάμπρου Μαν - Κώσταλος  3. Λεγάτος - Καλιμανάς 4. Στακιάς-??  5. Γραικός - Κουιμτζής.  Θέση θα διεκδικούσαν και οι Χριστοφόρου, Σαμιώτης, Μπουμπάρης, Μοσχούρης Π.

Η διαιτησία ανταπεξήλθε στα περισσότερα παιχνίδια ,υστέρησε όμως και σε κάποια απο αυτά που πρέπει να δείξει την ποιότητα και αμεροληψία της. Γενικά περίμενα  καλύτερη απόδοση από τους διαιτητές μας κυρίως στη φιλοσοφία και ομοιομορφία των σφυριγμάτων ειδικά με τόσους πολλούς-για το δικό μας μέγεθος- αξιολογημένους. Ξεχώρισε νομίζω ο  Β.Κοντίλης.

Για το συστημα διεξαγωγής τα είπαμε.Χρειάζονται πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της αύξησης των αγώνων και της επιμήκυνσης της αγωνιστικής περιόδου και όχι προς τη λογική της απλής διεκπεραίωσης του πρωταθλήματος σαν να ήταν ένα καταναγκαστικό έργο που πρέπει να τελειώσει με όσο το δυνατόν συνοπτικότερες διαδικασίες. Όσοι από τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία έχετε ιδέες και απόψεις, καταθέστε τις εγκαίρως για συζήτηση ( προσοχή στη διατύπωση- καποιοι δεν αντέχουν την κριτική) μήπως το επόμενο πρωτάθλημα είναι καλύτερο από το φετινό για όσους απο εμάς συνεχίσουν να συμμετέχουν....

Play off ή play ώχ ?

Τελειώνει σιγά σιγά η κανονική περίοδος για το ανδρικό και το παιδικό πρωτάθλημα και οι ομάδες αρχίζουν να μπαίνουν σε διαδικασία play off. Το πιο συναρπαστικό και ουσιαστικό κομμάτι της περιόδου. Εκεί που θα κριθούν οι κόποι της χρονιάς, οι αθλητές θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν δυνατά παιχνίδια και οι φίλαθλοι θα απολαύσουν τις ομάδες που ξεχώρισαν κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος να αναμετρώντε για την κατάκτηση του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα στο τοπικό μας πρωτάθλημα? Επιτρέπει το σύστημα διεξαγωγής των πρωταθλημάτων μας να γίνονται τέτοια παιχνίδια που θα κρατούν ψηλά το ενδιαφέρον και την αγωνία ομάδων και φιλάθλων? Υπενθυμίζω ότι στα play off οι ομάδες κρατούν τα μεταξύ τους αποτελέσματα της κανονικής σεζόν με τελικό στόχο τις τρείς νίκες. Αν πάρουμε για παράδειγμα την τρίτη ομάδα του βαθμολογικού πίνακα η οποία έχει χάσει και τα δύο παιχνίδια από τον πρώτο και τον δεύτερο θα πρέπει να νικήσει σε τρείς συνεχόμενους αγώνες τον δεύτερο και αμέσως μετά σε ακόμα τρείς τον πρώτο χωρίς κανένα δικαίωμα ήττας, 6 στα 6 δηλαδή. Αντίθετα ο πρώτος μπορεί να χάσει μέχρι 2 αγώνες σε κάθε σειρά - 4 στους 6 συνολικά. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον δεύτερο που θα πρέπει να νικήσει 3 στα 3 παιχνίδια για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το γεγονός αυτό καθιστά τα play off ,από μεγίστης σημασίας αγώνες σε τυπική διαδικασία. Ας εξετάσουμε μερικά ακόμα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα της διεξαγωγής των play off απο μηδέν νίκες. Το σημαντικότερο νομίζω εκτός του προφανούς (αυξημένο ενδιαφέρον) είναι ότι οι παίκτες συνεχίζουν να έχουν ισχυρό κίνητρο για προπόνηση αφου τα πάντα κρίνονται στο τέλος της χρονιάς με μικρό έστω πλεονεκτημα ή μειονέκτημα - το αβαντάζ έδρας. Σε διαφορετική περίπτωση μειώνεται το ενδιαφέρον για προπόνηση αφου οι στόχοι έχουν ήδη χαθεί. Ακόμα τυχόν παράπονα για αλλοιώσεις αποτελέσματος σε αγώνα ,υποβαθμίζονται αφού το πλεονέκτημα του νικητή δεν είναι τόσο πολύ καθοριστικό για το τελικό αποτέλεσμα. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα για την πρωταθλήτρια που θα πάει στα μπαράζ ανόδου είναι η καλύτερη προετοιμασία για αυτά μέσω των περισσότερων δυνατών αγώνων.Σαν μειονέκτημα θα μπορούσε να πεί κανείς ότι σχεδόν μηδενίζεται η καλή ή κακή πορεία μιας ολόκληρης χρονιάς και το πρωτάθλημα κρίνεται σε 10 - 15 μέρες. Όμως αν οι ομάδες έχουν απο μία νίκες ξεκινούν από την ίδια αφετηρία και αν μια ομάδα έχει νικήσει τον αντίπαλο της δύο φορές, κατά πάσα πιθανότητα είναι καλύτερη και θα τον νικήσει και στα play off έχοντας μάλιστα περιθώριο και για ήττες. Το ίδιο σύστημα θα μπορούσε να εφαρμοσθεί και στο παιδικό πρωτάθλημα που διεξάγεται σε 2 ομίλους με ιδιαίτερα μειωμένα παιχνίδια. Η ιδέα ενός τελικού μεταξύ των πρώτων στον όμιλο μου φαίνεται λίγο ...τζόγος μια και στο ένα παιχνίδι όλα μπορουν να συμβούν ενώ στις 2 η 3 νίκες θα επικρατήσει ο καλύτερος τη δεδομένη έστω χρονική περίοδο. Δεν γνωρίζω καμμία ένωση ή τοπική επιτροπή που να έχει ανάλογο σύστημα διεξαγωγής.Οι γείτονες μας μάλιστα Λέσβος και Σάμος εκτος απο τα play off, διοργανώνουν και κύπελλο με final four. (να μια καλή ιδέα για την ΤΕ για να κάνει τις βραβεύσεις των σκόρερ κλπ- τα κύπελλα των πρωταθλητών πρέπει να απονέμονται αμέσως μετα τον αγώνα και όχι μετά απο 8 μηνες στην πρωτοχρονιάτικη πίττα!!!) Περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις απόψεις σας για το ποιο  συστημα διεξαγωγής προτιμάτε και θα ήθελα να παρακινήσω όσους ασχολούνται με το άθλημα να καταθέτουν τις ιδέες και τις προτιμήσεις τους στους αρμόδιους φορείς έτσι ώστε να βελτιώσουμε τις συνθήκες των αγώνων του αθλήματος που αγαπάμε.

Είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα.....

¨Εγινε και το δεύτερο παιχνίδι των ανδρών με τον Βαολ με αρκετές ομοιότητες , πολλές διαφορές, και το σημαντικότερο : ιδιο αποτέλεσμα με αυτό του πρώτου γύρου, νίκη δηλαδή του Βαολ. Το ξεκίνημα του παιχνιδιού βρήκε την ομάδα μας να προηγείται κρατώντας το προβάδισμα μέχρι τις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου. Από το σημείο αυτό  οι δυό ομάδες συμβάδιζαν στο σκόρ μέχρι 3 λεπτά πρίν από το τέλος όπου ο Βαολ πήρε ένα προβάδισμα 6-8 πόντων που του επέτρεψε να κρατάει την τύχη του αγώνα στα χέρια του. Στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος, ρόλο έπαιξαν αρκετές δικές μας λανθασμένες επιλογές στα τελευταία λεπτά, η ικανότητα και η προσπάθεια των αντιπάλων μας και η ανεπαρκέστατη διαιτησία κυρίως  του ενός από του δύο διαιτητές που φρόντισε να φορτώσει με φάουλ τους περισσότερους παίκτες μας από το πρώτο κιόλας ημίχρονο( ας αφήσουμε διάφορες άλλες λανθασμένες αποφάσεις), δυσχεραίνοντας ετσι την προσπάθεια μας να αμυνθούμε. Το αποτέλεσμα βέβαια δεν αλλάζει και στη συνέχεια του πρωταθλήματος αν οι δύο ομάδες  πάνε μέχρι τον τελικό αυτού που η διοργανώτρια ΤΕ Χιου αποκαλεί play off ,ο Βαολ θα προηγείται με 2-0 νίκες συν πλεονέκτημα έδρας, με τελικό στόχο τις τρείς νίκες. Όπως είναι κατανοητό, το έργο του Βαολ είναι σχετικά εύκολο αφού θα χρειάζεται μία νίκη σε 1-3 παιχνίδια σε αντίθεση με μας που θα χρειαζόμαστε τρία στα τρία. Οι πιθανότητες μας λοιπόν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος έχουν σχεδόν μηδενιστεί ( 1.01 θα το έδινε το στοίχημα!!!) Παρ΄όλα αυτά εμείς συνεχίζουμε με τον ίδιο ρυθμό τις προπονήσεις και θα προσπαθήσουμε να διεκδικήσουμε τις όποιες λιγοστές πιθανότητες μας στέλνοντας τη σειρά των  play off σε ένα η περισσότερα ακόμα παιχνίδια. Την απόδοσή μας θα προσπαθήσουμε να τη βελτιώσουμε μέσα από τις προπονήσεις. Την ικανότητα των αντιπάλων μας θα προσπαθήσουμε να την περιορίσουμε με καλύτερη άμυνα. Για τον τρίτο παράγοντα δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ας κάνουν και οι αρμόδιοι -αναρμόδιοι τη δουλειά τους....

Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω την μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία διεξαγωγής play off κρατώντας εκτός από το πλεονέκτημα έδρας, και τις νίκες της κανονικής περιόδου και μάλιστα στις τρείς νίκες. Θα μπορούσε πχ είτε να  κρατάει η πρώτη ομάδα μόνο το πλεονέκτημα έδρας ή αν κρατάει τις νίκες στους μεταξύ τους αγώνες, να πηγαίνουν για 4 η 5 συνολικά νίκες. Έτσι αφ ενός  θα είχαμε λίγα παραπάνω παιχνίδια υψηλού ενδιαφέροντος, αφ ετέρου  η ομάδα που θα διεκδικήσει την άνοδο στα μπαράζ θα είχε πολύ καλύτερη προετοιμασία στο πιο κατάλληλο γι αυτή χρονικό διάστημα. (Ασφαλώς δε μιλάω για το φετινό σύστημα διεξαγωγής που είναι δεδομένο, δίνω απλά ιδέες για σκέψη. Ας σκεφτούμε όλοι πώς θα αυξηθούν τα παιχνίδια-για όσους θέλουν να παίζουν- και όχι πως να βγεί γρήγορα γρήγορα η ...υποχρέωση της διεξαγωγής του πρωταθλήματος και η δήλωση του πρωταθλητή στην ομοσπονδία )

Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι είναι τουλάχιστον άκομψο στο σημαντικότερο παιχνίδι της χρονιάς, ο διαιτητής να παίζει κι άλλο παιχνίδι αμέσως πρίν το ντέρμπι και να τρέχει με την ψυχή στο στόμα να προλάβει το jumpball στην ώρα του (χωρις να μπορεί να υπολογιστεί πόσο ρόλο έπαιξε στην κακή του απόδοση η κούραση από το προηγούμενο παιχνίδι), οι αθλητές των ομάδων να κάνουν ζέσταμα -υπερθέρμανση- μη γνωρίζοντας την ακριβή ώρα έναρξης, οι δε θεατές να ρωτάνε τους πάγκους γιατι δεν αρχίζει ο αγώνας. Μια απλή μετατόπιση της ώρας έναρξης κατά 20-30 λεπτά θα έλυνε το ένα σκέλος του προβλήματος. Λίγη οργάνωση χρειάζεται και λίγος σεβασμός στους αθλητές και τους φιλαθλους....

Θα κλείσω με τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου του γνωστού τραγουδιού σε πρώτη εκτέλεση της Αλεξανδρινής  Αλκηστις Πρωτοψάλτη : είμαστε ακόμα ζωντανοι......