Una vez mas

Τελείωσε ο πρώτος τελικός και ευτυχώς για όλους πάμε και για δεύτερο. Οι αθλητές και των δύο ομάδων θα έχουν την ευκαιρία να αγωνιστούν σε ένα ακόμα παιχνίδι και οι φίλαθλοι να το απολαύσουν απο την εξέδρα. Ο αγώνας τα είχε όλα. Οι δύο ομάδες είχαν προβάδισμα στο σκορ σε ένα ημίχρονο η καθε μια, υπήρχαν ανατροπές στο σκορ , συμβάδισμα και κρίσιμες επιθέσεις και άμυνες στα τελευταία δευτερόλεπτα που έκριναν το αποτέλεσμα. Τωρα που το σκέφτομαι βρίσκω πολλά κοινά σημεία με το Barcelona - Παναθηναικός ! Μέχρι και το αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο 61- 65 αντι 71 - 75 ! Στο ρόλο του Διαμαντίδη ο Σταμάτης Λεγάτος και του Navarro ο Μανώλης Χατζηλάμπρου. Δεν είναι καθόλου άσχημα για το τοπικό μας πρωτάθλημα..

Πέρα όμως από την πλάκα αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι χρειαζόμαστε τέτοια παιχνίδια αν θέλουμε να πάμε μερικά βήματα πιο μπροστά. Κι ακόμα καλύτερα θα ήταν να υπήρχαν μια δυο ακόμα ομάδες αυτού του επιπέδου (δεν είναι δύσκολο, μια ακομα ομάδα βγαίνει άνετα με τους παίκτες που παίζουν στο πρωτάθλημα σε διάφορες ομάδες) ώστε να είναι συναρπαστικότερη και πιο αμφίρροπη και η κανονική σεζόν, της οποίας τα περισσότερα  παιχνίδια γίνονται σε αδεια γήπεδα και με το αποτέλεσμα γνωστό εκ των προτέρων. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση το ενδιαφέρον του φίλαθλου κόσμου για τα καλά παιχνίδια μπάσκετ -ακόμα και στο ντέρμπυ των παγκορασίδων έχει πολύ περισσότερο κόσμο απο τα περισσότερα παιχνίδια του ανδρικού πρωταθλήματος. Μετά απο παιχνίδια ντέρμπυ, αρκετός κόσμος που δεν φανταζόμουν ότι παρακολουθεί το πρωτάθλημα μας με ρωτάει για λεπτομέρειες του αγώνα ή εκφράζει την αποψη του για διάφορα θέματα τεχνικά και μή. Ίσως το διαδίκτυο και οι ιστοσελίδες των ομάδων να έχουν βοηθήσει στην πιο εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις ομάδες και το πρωτάθλημα. Πώς για παράδειγμα πληροφορήθηκε τόσος κόσμος για το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς μεταξύ των Ιώνων και του Βαολ όταν κι εμείς οι ίδιοι καλά καλά δεν ξέραμε πότε θα παίξουμε λόγω της χάραξης των γραμμών και της συντήρησης στο δάπεδο του κλειστου? Ή στον αγώνα των παμπαίδων μεταξύ των ίδιων ομάδων ( εγώ το είχα ξεχάσει οτι παίζαμε και μου το θύμισε ο coach) πώς γέμισε το κλειστό? Μια απάντηση είναι ότι όσοι -και είναι αρκετοί-τα τελευταία είκοσι χρόνια που γίνονται πρωταθλήματα και καλλιεργείται το άθλημα στη Χιο έχουν περάσει απο ομάδες σαν αθλητές, συνεχίζουν να ενημερώνονται και να παρακολουθούν όποτε μπορούν τους αγώνες. Στο χθεσινό παιχνίδι σε μια στιγμή κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης με ρώτησε ο Μιχάλης Μπουμπούλης βλέποντας το κοινό στις εξέδρες, πόσους απο αυτούς έχεις προπονήσει στο παρελθόν coach? Πραγματικά συνειδητοποίησα ότι η πλειοψηφία των θεατών (αλλα και των προπονητών, παραγόντων και διαιτητών) σε κάποια στιγμή της ζωής τους έχουν παίξει ή συνεχίζουν να παίζουν ή τώρα πια παίζουν τα παιδιά τους !! (αυτο το τελευταίο δεν είναι και τόσο καλό για την ηλικία μου..)

Αυτο λοιπόν το momentum πρέπει οπωσδήποτε να το εκμεταλλευτούμε όσοι ασχολούμαστε και αγαπάμε το άθλημα και να βρούμε τον τρόπο για να αυξήσουμε τους αγώνες που αξίζει κανείς να δεί όχι μόνο αυξάνοντας τον αριθμό των αγώνων αλλά κυρίως αυξάνοντας τον αριθμό των ομάδων που μπορούν να είναι ανταγωνιστικές και παίζουν ...αξιοπρεπές μπάσκετ.

Μια πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση είναι το σεμινάριο των προπονητών του ΣΕΠΚ που πρόκειται να διοργανωθεί στη Χιο τον Ιούνιο. Είναι χρυσή ευκαιρία για τους προπονητές να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στο άθλημα. Καλύτερος προπονητής σημαίνει καλύτερη ομάδα και καλύτερο πρωτάθλημα.

Ας δουλέψουμε λοιπόν προς αυτή την κατεύθυνση τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι ευεργετικά για όλους και ας συνειδητοποιήσουν ορισμένοι οτι είμαστε συναγωνιστές σε αυτή την πορεία. Η  επίδειξη μαγκιάς εκ του ασφαλούς όχι μόνο δε βοηθάει αλλά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Οι θεατές  τωρα πια ξέρουν αρκετά καλά το άθλημα και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται...