All work and no play.....

Αγωνιστική απραξία αυτες τις μέρες, ή μάλλον περιορισμένη αγωνιστική κίνηση, για όλα τα τμήματα των Ιώνων - και όλων των σωματείων υποθέτω- και αναρωτιέμαι πως μπορούν να διατηρήσουν την αγωνιστική τους εγρήγορση οι αθλητές μας ή να βελτιώσουν τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά οι μικρότεροι σε ηλικία παίκτες όταν : οι παίδες έχουν δώσει ένα αγώνα σε δύο μήνες απο τους τρείς (!) συνολικά που έχουν στον πρώτο γύρο, οι έφηβοι κανένα και οι άνδρες δύο.Με δεδομένο ότι το παιδί και το παιχνίδι είναι έννοιες σχεδόν ταυτόσημες, πως μπορούν τα παιδιά μικρά και μεγάλα ( όποιος φορά κοντό παντελονάκι και μπαίνει στο γήπεδο για να παίξει, είναι παιδί ανεξαρτήτως ηλικίας!!) να αποκτήσουν κίνητρο για περισσότερη προπόνηση, άν μόνο προπονούνται και σπάνια παίζουν? Ένας αθλητής του παιδικού πχ που δεν συμμετέχει στο εφηβικό η στο ανδρικό, θα παίξει στην καλύτερη περίπτωση οκτώ αγώνες τη χρονιά, δηλαδη λιγότερο από ένα το μήνα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και για τα υπόλοιπα τμήματα. Παράλληλα με τους αθλητές, μία σειρά παραγόντων που σχετίζονται με το άθλημα, όπως προπονητές, διαιτητές, φίλαθλοι κλπ υπολειτουργούν. Οι διαιτητές παραδείγματος χάρη δεν έχουν την ευκαιρία για περισσότερα παιχνίδια και συνεπώς βελτίωση της ικανότητας τους προς όφελος όλων, οι φίλαθλοι έχουν λιγότερες επιλογές αγώνων να παρακολουθήσουν κοκ. Πολλοί φίλαθλοι σημαίνει μεγάλη << ακροαματικότητα >> και ευκολότερη προσέλκυση χορηγών οι οποίοι διευκολύνουν αφάνταστα το δύσκολο οικονομικά έργο των ομάδων.Βέβαια υπάρχει πάντα το θέμα της μεγάλης διαφοράς δυναμικότητας μεταξύ αρκετών ομάδων κάτι που καθιστά τον αγώνα κάτι σαν ανούσια τυπική διαδικασία που λίγα έχει να προσφέρει στους συμμετέχοντες. Εδώ το βάρος πέφτει στίς ομάδες που οφείλουν να προσπαθήσουν μέσω της προπόνησης να γίνουν όσο το δυνατόν πιο αξιόμαχες.Ένα άλλο ερώτημα είναι κατά πόσο μπορεί η τοπική επιτροπή να αντέξει το βάρος του κόστους ενός αυξημένου αγωνιστικού προγράμματος και μάλιστα σε εποχές... ΔΝΤ που τα έσοδα και οι επιχορηγήσεις μειώνονται συνεχώς.Η λύση όλων αυτών των προβλημάτων είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες αλλά πως αλλιώς μπορεί να γίνει?

Τυπολατρεία vs basketball

Την Κυριακή 17 Οκτωβρίου ήταν προγραμματισμένος ο αγώνας των παμπαίδων του Νηρέα με τους Ίωνες στα Καρδάμυλα. Στον αγώνα οι Ίωνες δεν είχαν δελτία για όλους τους αθλητές τους και ως εκ τούτου μηδενίστηκαν. Ως εδώ όλα σωστά με το γράμμα του νόμου (υπό την προυπόθεση ότι ο νόμος εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις) και γι αυτο και οι Ίωνες ,που δεν είχαν δελτία-ώς όφειλαν- δεν κατέθεσαν κανενός είδους ένσταση αποδεχόμενοι το τυπικό λάθος τους. Ας δούμε όμως λίγο αναλυτικότερα κάποιες λεπτομέρειες γύρω από το πρωτάθλημα των παμπαίδων. Το πρωτάθλημα αυτό δεν προκηρύσσεται από την ΕΟΚ αλλά από την τοπική επιτροπή Χίου. Δεν στέλνεται δηλαδή πρωταθλητής στην ΕΟΚ ο οποίος παίρνει μέρος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα αλλά είναι μία εσωτερική διοργάνωση με δικούς μας κανονισμούς προσαρμοσμένους στο αναπτυξιακό πρωτάθλημα με στόχο αφενός την προετοιμασία της μικτής μας ομάδας και αφετέρου την αποφυγή της αγωνιστικής απραξίας στις ηλικίες μεταξύ του μίνι και του παιδικού. Με βάση λοιπόν το χαρακτήρα αυτών των αγώνων, μέχρι τώρα δεν ήταν απαραίτητη η κατάθεση των δελτίων στις πρώτες αγωνιστικές, αλλά αρκούσε μία κατάσταση απο γιατρό που πιστοποιούσε την κατάσταση της υγείας των παιδιών και αργότερα, όταν η ΕΟΚ έστελνε τα δελτία, γινόταν η ταυτοποίηση των στοιχείων. Μερικές μάλιστα φορές, προκειμένου να γίνει ο αγώνας, η μία ομάδα << δάνειζε>> αθλητές στην άλλη αν δεν είχε να συμπληρώσει έτσι ώστε τα παιδιά να μην χάσουν τον αγώνα. Το γεγονός ότι ξαφνικά η τοπική επιτροπή αποφάσισε να εφαρμόσει την παράγραφο της προκύρηξης που η ίδια εκδίδει και η ίδια παρέβλεπε τόσα χρόνια μου φαίνεται ότι ξεπερνά τα όρια της τυπικότητας ακόμα και αυτά της τυπολατρείας. Επιπροσθέτως προυποθέτει ότι η τοπική επιτροπή τηρεί απαρέγκλιτα τους κανονισμούς στη διοργάνωση των πρωταθλημάτων της και δε θα μπορούσε να κάνει εξαίρεση σε κανένα πρωτάθλημα έστω κι αν αυτο έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα. Ακόμα κι έτσι βέβαια παραμένει αναπάντητο το γεγονός γιατι δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει τις ομάδες οτι φέτος θα...εφαρμόσει την προκήρυξη της.Συμπερασματικά, νομίζω ότι σε μια διοργάνωση που καλώς γίνεται απο την ΤΕ ,ίσως να είμαστε απο τις πρώτες ΤΕ στην Ελλάδα που διοργανώσαμε πριν 10 χρόνια ,αν θυμαμαι καλά, εσωτερικό πρωτάθλημα παμπαίδων,η άσκοπη επίδειξη εξουσίας μόνο κακό μπορεί να κάνει. Για εμάς αλλα νομίζω και για τα περισσότερα σωματεία ο πρωταρχικός σκοπός συμμετοχής στο πρωτάθλημα (με ότι επιπλέον κόπο και έξοδα αυτο συνεπάγεται) είναι η καλλιέργεια και η διάδοση του αθλήματος στις μικρές ηλικίες και όχι η βαθμολογία και οι τίτλοι.Ας διοχετεύσουμε την ενέργεια μας στο πώς θα κάνουμε καλύτερες τις συνθήκες για τα παιδιά αντί να τους βάζουμε εμπόδια στο δρόμο τους. Ειναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι το κέρδος θα είναι πολλαπλάσιο για όλους μας.

Υ.Γ Ασήμαντη λεπτομέρεια για τους λάτρεις των τύπων: ο αγώνας έγινε έστω κι αν οι Ίωνες μηδενίστηκαν και έτσι δεν πήγε χαμένος ο κόπος των παιδιών, προπονητών εφόρων και γονέων που πήγαν στα Καρδάμυλα Κυριακή πρωι για να παίξουν και να παρακολουθήσουν μπάσκετ αντί για τυπικές διαδικασίες. Ο Νηρέας με προπονητή το Μανώλη Χατζηλάμπρου που έχει περάσει από αυτή τη διαδικασία στα πρώτα του μπασκετικά βήματα, προς τιμή του δεν σταθηκε στους τύπους και συναίνεσε να γίνει κανονικά ο αγώνας. Το σκορ είναι πραγματικά δευτερεύον και γι αυτό δεν το αναφέρω.

Ίωνες - Βαολ pre-game

Αναβλήθηκε για λίγες μέρες το παιχνίδι των ανδρών με τον Βαολ λόγω των έργων στο δάπεδο του κλειστού και έτσι έχουμε την ευκαιρία να συζητάμε λίγο ακόμα για το ποιος είναι καλύτερος ποιος θα κάνει αυτό και ποιος θα κάνει το άλλο. Για εμάς όλους και νομίζω και για τους περισσότερους από αυτούς που ασχολούνται με το μπάσκετ, είναι οι πιο ενδιαφέρουσες μέρες της μπασκετικής σαιζόν. Η εντός και εκτός εισαγωγικών  έχθρα  μεταξύ των εμπλεκομένων παικτών παραγόντων και φιλάθλων, ανάλογα με τις συμπάθειες η και τα συμφέροντα τους-είναι μέχρις ενός ορίου-απόλυτα φυσιολογική κατά τη γνώμη μου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τελειώνει μετά το παιχνίδι και επανέρχεται λίγο πρίν τον αγώνα του δεύτερου γύρου.Απο κεί και πέρα έγκειται στον καθένα ανάλογα με την παιδεία ,το χαρακτήρα, τη νοημοσύνη του κλπ να αξιολογήσει τις συνθήκες τους σκοπούς και τους στόχους της συμμετοχής του στις ομάδες του τοπικού πρωταθλήματος και να συνεχίσει η όχι αυτή την "αντιπαράθεση". Φανταστείτε όμως πόσο πιο ενδιαφέρον θα ήταν το πρωτάθλημα μας αν είχε περισσότερα παιχνίδια υψηλού ενδιαφέροντος ακόμα κι αν αυτά συνεπάγονται τετοιου είδους αντιπαραθέσεις και βέβαια περισσότερες ήττες για κάθε ομάδα. Ένα πρωτάθλημα δηλαδή που δεν θα έχει μόνο δύο ομάδες αλλα όσο το δυνατον περισσότερες της ίδιας περίπου δυναμικότητας έτσι ώστε και το κίνητρο της συνεχούς προπόνησης να υπάρχει για τους αθλητές αλλα και να αυξηθεί το γενικότερο ενδιαφέρον στο φίλαθλο κόσμο με ότι αυτό συνεπάγεται (θετικό και αρνητικό).

Για το παιχνίδι τώρα αγωνιστικά δεν έχω κάτι να πώ γιατι απλούστατα ο Βαολ δεν έπαιξε την πρώτη αγωνιστική και έτσι δεν τους έχω δεί να παίζουν ποτέ. Οι φίλοι του Βαολ ,όπως βλέπω από τα σχόλια στο blog, δεν ανησυχούν για το αποτέλεσμα του αγώνα αλλά για τη διαφορά. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα όπως κάποιοι πιστεύουν. Αν όμως υποθέσουμε ότι οι δύο ομάδες είναι κοντά σε δυναμικότητα, τότε αυτό το παιχνίδι είναι μόνο το πρώτο από τα τρία έως πέντε που θα χρειαστούν για την ανάδειξη του πρωταθλητή. Αν όχι, τότε πολύ κουβέντα για το τίποτα! Γεγονός νομίζω είναι ότι οι ομάδες δεν είναι 100% έτοιμες γιατι είναι μόλις η δεύτερη αγωνιστική και μάλιστα το πρώτο παιχνίδι και για τους δύο με τους νέους κανονισμούς.Γεγονός είναι επίσης (απαντώντας σε σχόλιο στο προηγούμενο θέμα) ότι οι ομάδες δεν διαλύονται από την πρώτη αγωνιστική ούτε βγαίνουν μαχαίρια και άλλα συναφή. Άλλωστε οι περισσότεροι παίκτες αγωνίζονται με μόνο κίνητρο την αγάπη τους για το άθλημα και αυτό δεν αλλάζει με ένα μεμονωμένο αποτέλεσμα.Ας ευχηθούμε να γίνει ένα ενδιαφέρον παιχνίδι ευχάριστο για τους παίκτες και τους φιλάθλους και μέχρι τότε... ψυχραιμία!

ΥΓ

Παρακαλώ τα σχόλια σας ειδικά αν αναφέρεστε-η φωτογραφίζετε-  κάποιον συγκεκριμένα να είναι επώνυμα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κρίνει η να κατακρίνει όποιον θέλει μέσα από αυτό το blog αλλα πρέπει να φέρει την ευθύνη των λεγομένων του. Ας τελειώσουμε επιτέλους μ αυτή τη τζάμπα μαγκιά....

Πρεμιέρα για τους παίδες και τους άνδρες

Πρώτη αγωνιστική για παίδες και άνδρες με Όμηρο και Κοφινά αντίστοιχα και δύο εύκολες νίκες για τους Ίωνες.Οι παίδες αντιμετώπισαν στο ανοικτό γήπεδο της Καλλιμασιάς μια ομάδα με αρκετά καλά σωματικά προσόντα και ταλέντο αλλα όχι καλή τεχνικά σε ατομικό κυρίως επίπεδο. Ίσως πρέπει τα παιδιά (όχι μόνο του Ομήρου ) να ιεραρχήσουν καλύτερα τις προτεραιότητες τους και να οργανώσουν καλύτερα τον ελεύθερο χρόνο τους - ο οποίος είναι λιγοστος έτσι που τα έχουμε κάνει-έτσι ώστε να ασχοληθούν περισσότερο με το άθλημα που τους αρέσει, πρωτίστως για λόγους σωματικής και ψυχικής υγείας. Τα παιδιά των Ιώνων απέδωσαν αρκετά καλό μπάσκετ δεδομένων των δυσκολιών του ανοικτού γηπέδου και της προπονητικής περιόδου που βρίσκονται αυτή τη στιγμή. Βασική μας προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι η ατομική βελτίωση και η εκμάθηση των βασικών και οχι η ομαδική τακτική. Οι άνδρες αντιμετώπισαν τον Κοφινά στο νέο γήπεδο των Καμποχώρων. Πρώτο στην κυριολεξία παιχνίδι για την ομάδα -χωρίς κανένα φιλικό- και με αυτό το δεδομένο συν τις αρκετές προσθήκες στο ρόστερ απο περσυ, τα κατάφερε μια χαρά με μεγάλα ελπίζω περιθώρια βελτίωσης. Οι παίκτες συνειδητοποιούν σιγά σιγά το ρόλο τους στη λειτουργία της ομάδας και μέρα με την ημέρα θα δένουν περισσότερο. Βέβαια ένα παιχνίδι 40 πόντων δεν προσφέρεται για εξαγωγή συμπερασμάτων αλλά πάντως ο Κοφινάς προσπάθησε να μείνει κοντά όσο μπορούσε και να παλέψει. Με τη διαιτησία υπήρξε ενα προβληματάκι ( με τον ένα εκ των διαιτητών για την ακρίβεια) αλλά ας μην αρχίσουμε με γκρίνια από την πρώτη αγωνιστική ! Θα αρκεστώ προς το παρόν να πω οτι στο γήπεδο βρίσκονται 24 παίκτες που λατρεύουν το άθλημα και πολλές φορές θυσιάζουν κάτι από την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή για να βρίσκονται εκεί, αρκετοί παράγοντες που αφιλοκερδώς η και με οικονομικό κόστος στηρίζουν τα σωματεία σε δύσκολους καιρούς και επαγγελματίες η μή προπονητές και ώς εκ τούτου η διαιτησία ενός αγώνα - η απονομή δικαιοσύνης δηλαδή- δεν είναι εύκολη υπόθεση ούτε κάτι που κάποιος το κάνει για να περνά την ώρα του χωρίς να έχει  αίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής του.Να σημειώσω επίσης ότι τα παιχνίδια έγιναν με τους παλιούς κανονισμούς. Δεν ξέρω αν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας έγινε το ίδιο αλλά αυτό που μ ενοχλεί δεν είναι ότι έγιναν κάποια παιχνίδια με παλιούς κανονισμούς. Αυτό είναι το λιγότερο.Άλλωστε με τέτοιες διαφορές δυναμικότητας δεν θα άλλαζε και τίποτα.Περισσότερο με ενοχλούν οι ... εκπτώσεις στους κανονισμούς.Σε πόσους και ποιούς ακόμα κανονισμούς κάνουμε εκπτώσεις προκειμένου να φαίνεται ότι όλα πάνε καλα?