Συμμετέχω , συμμετέχεις , αποφασίζουν...

Αρκετά νομίζω ασχοληθήκαμε με τα όσα έλαβαν χώρα στο κλειστό το Σαββατο. Άλλωστε υπήρχε τόσος κόσμος που και να ήθελες να το κρατήσεις κρυφό δε γινόταν . Το θέμα είναι τι θετικό μπορούμε να βγάλουμε απο αυτή την οδυνηρή διαδικασία. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η μεγάλη συμμετοχή στα σχόλια -έστω και ανώνυμα- και οι διάφορες απόψεις που γράφτηκαν. Σχημάτισα την εντύπωση ότι αρκετοί από αυτούς που ασχολούνται με το άθλημα στη Χιο έχουν άποψη και θέλουν να την εκφράσουν έστω και μέσα από ενα ανεπίσημο διάλογο ενος blog. Υπήρξαν μυνήματα ελαφρώς προκλητικά και αφοριστικά αλλά υπήρξαν και πάρα πολλά που αγγίζουν το πρόβλημα στο σκληρό του πυρήνα. Έχω ξαναγράψει ότι θεωρώ το κοινό του μπάσκετ και τους περισσότερους που ασχολούνται με αυτό, άνθρωπους που συνήθως διαθέτουν γνώσεις, άποψη και τόλμη, και άρα  βαρύνουσα άποψη σχετικά με τα τεκταινόμενα. Επίσης σχημάτισα την εντύπωση ότι θέλουν να εκφραστούν, έχουν άποψη σχετικά με το τι επικρατεί, έχουν ιδέες, αλλά δεν έχουν βήμα για να εκφραστούν. Και αν το σκεφτεί κανείς, πως μπορεί κάποιος να εκφράσει την άποψη του σχετικά με τις συνθήκες που παίζεται το μπάσκετ στη Χίο και να συμβάλλει στη βελτίωση του? Οι πιο σοβαρές συζητήσεις γίνονται στις εξέδρες του κλειστού ή στο ημίχρονο κάποιων αγώνων αλλά βέβαια μένουν στο στενό κύκλο όσων παραβρέθηκαν σε αυτές. Αναρωτιέμαι άν γίνεται καμμία σοβαρή προσπάθεια διαλόγου μεταξύ όσων μοιράζονται το ίδιο πάθος ή κάποιοι αυτόκλητοι σωτήρες έχουν αναλάβει ανθ' ημών αυτό το έργο. Θα ήθελα- με το θάρρος της φιλίας- να προτρέψω όσους αγαπούν το μπάσκετ και ξέρουν πώς είναι να ιδρώνεις και πολλές φορές να ματώνεις τη φανέλλα, όσους έχουν ιδέες και διάθεση να τις εφαρμόσουν, να κατέβουν από την εξέδρα και να πλαισιώσουν όποιο φορέα του αθλήματος τους αρέσει και θεωρούν ότι μπορούν να προσφέρουν. Διοίκηση σωματείων, διαιτησία, γραμματεία, και δεν ξέρω τι άλλο (ξέρω αλλά δεν το λέω ακόμα...). Σας διαβεβαιώ ότι είναι εξαιρετικά ευχάριστη και δημιουργική διαδικασία (αν εξαιρέσεις βραδιές όπως αυτη του Σαββάτου!!) , αποκτάς νέους φίλους, και γενικότερα συμμετέχεις σε διαδικασίες για πράγματα που σ΄ενδιαφέρουν και αγαπάς μη αφήνοντας τους άσχετους οσφυοκάμπτες  να τις καταδυναστεύουν εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια σου.(ίσως πρέπει να το εφαρμόσουμε και σε άλλους τομείς της ζωής μας) Ας πάρουμε την τύχη του αθλήματος στα χέρια μας. Ο σιωπών δοκεί συναινείν.

ΥΓ

Γνωστοποιώ στους ενδιαφερόμενους ότι δηλώσεις του τύπου: θα διώξω τον Λαγό από το μπάσκετ έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα ενώ είχα αποφασίσει να αποχωρήσω την επόμενη χρονιά μή αντέχοντας τις  συνθήκες που επικρατούν, ίσως να μην τους κάνω τη χάρη....insaallah που λέγαμε και στην Αλεξάνδρεια. Θα χρειασθεί να προσπαθήσουν περισσότερο...