Play off ή play ώχ ?

Τελειώνει σιγά σιγά η κανονική περίοδος για το ανδρικό και το παιδικό πρωτάθλημα και οι ομάδες αρχίζουν να μπαίνουν σε διαδικασία play off. Το πιο συναρπαστικό και ουσιαστικό κομμάτι της περιόδου. Εκεί που θα κριθούν οι κόποι της χρονιάς, οι αθλητές θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν δυνατά παιχνίδια και οι φίλαθλοι θα απολαύσουν τις ομάδες που ξεχώρισαν κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος να αναμετρώντε για την κατάκτηση του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα στο τοπικό μας πρωτάθλημα? Επιτρέπει το σύστημα διεξαγωγής των πρωταθλημάτων μας να γίνονται τέτοια παιχνίδια που θα κρατούν ψηλά το ενδιαφέρον και την αγωνία ομάδων και φιλάθλων? Υπενθυμίζω ότι στα play off οι ομάδες κρατούν τα μεταξύ τους αποτελέσματα της κανονικής σεζόν με τελικό στόχο τις τρείς νίκες. Αν πάρουμε για παράδειγμα την τρίτη ομάδα του βαθμολογικού πίνακα η οποία έχει χάσει και τα δύο παιχνίδια από τον πρώτο και τον δεύτερο θα πρέπει να νικήσει σε τρείς συνεχόμενους αγώνες τον δεύτερο και αμέσως μετά σε ακόμα τρείς τον πρώτο χωρίς κανένα δικαίωμα ήττας, 6 στα 6 δηλαδή. Αντίθετα ο πρώτος μπορεί να χάσει μέχρι 2 αγώνες σε κάθε σειρά - 4 στους 6 συνολικά. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον δεύτερο που θα πρέπει να νικήσει 3 στα 3 παιχνίδια για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το γεγονός αυτό καθιστά τα play off ,από μεγίστης σημασίας αγώνες σε τυπική διαδικασία. Ας εξετάσουμε μερικά ακόμα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα της διεξαγωγής των play off απο μηδέν νίκες. Το σημαντικότερο νομίζω εκτός του προφανούς (αυξημένο ενδιαφέρον) είναι ότι οι παίκτες συνεχίζουν να έχουν ισχυρό κίνητρο για προπόνηση αφου τα πάντα κρίνονται στο τέλος της χρονιάς με μικρό έστω πλεονεκτημα ή μειονέκτημα - το αβαντάζ έδρας. Σε διαφορετική περίπτωση μειώνεται το ενδιαφέρον για προπόνηση αφου οι στόχοι έχουν ήδη χαθεί. Ακόμα τυχόν παράπονα για αλλοιώσεις αποτελέσματος σε αγώνα ,υποβαθμίζονται αφού το πλεονέκτημα του νικητή δεν είναι τόσο πολύ καθοριστικό για το τελικό αποτέλεσμα. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα για την πρωταθλήτρια που θα πάει στα μπαράζ ανόδου είναι η καλύτερη προετοιμασία για αυτά μέσω των περισσότερων δυνατών αγώνων.Σαν μειονέκτημα θα μπορούσε να πεί κανείς ότι σχεδόν μηδενίζεται η καλή ή κακή πορεία μιας ολόκληρης χρονιάς και το πρωτάθλημα κρίνεται σε 10 - 15 μέρες. Όμως αν οι ομάδες έχουν απο μία νίκες ξεκινούν από την ίδια αφετηρία και αν μια ομάδα έχει νικήσει τον αντίπαλο της δύο φορές, κατά πάσα πιθανότητα είναι καλύτερη και θα τον νικήσει και στα play off έχοντας μάλιστα περιθώριο και για ήττες. Το ίδιο σύστημα θα μπορούσε να εφαρμοσθεί και στο παιδικό πρωτάθλημα που διεξάγεται σε 2 ομίλους με ιδιαίτερα μειωμένα παιχνίδια. Η ιδέα ενός τελικού μεταξύ των πρώτων στον όμιλο μου φαίνεται λίγο ...τζόγος μια και στο ένα παιχνίδι όλα μπορουν να συμβούν ενώ στις 2 η 3 νίκες θα επικρατήσει ο καλύτερος τη δεδομένη έστω χρονική περίοδο. Δεν γνωρίζω καμμία ένωση ή τοπική επιτροπή που να έχει ανάλογο σύστημα διεξαγωγής.Οι γείτονες μας μάλιστα Λέσβος και Σάμος εκτος απο τα play off, διοργανώνουν και κύπελλο με final four. (να μια καλή ιδέα για την ΤΕ για να κάνει τις βραβεύσεις των σκόρερ κλπ- τα κύπελλα των πρωταθλητών πρέπει να απονέμονται αμέσως μετα τον αγώνα και όχι μετά απο 8 μηνες στην πρωτοχρονιάτικη πίττα!!!) Περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις απόψεις σας για το ποιο  συστημα διεξαγωγής προτιμάτε και θα ήθελα να παρακινήσω όσους ασχολούνται με το άθλημα να καταθέτουν τις ιδέες και τις προτιμήσεις τους στους αρμόδιους φορείς έτσι ώστε να βελτιώσουμε τις συνθήκες των αγώνων του αθλήματος που αγαπάμε.